Als je rouwt om het verlies van een persoon, ben je dan verdrietig om hen of om jou?

Het verlies van een persoon komt veel voor in ons leven. In feite, als er iets veilig is in dit leven, is dat we ooit zullen sterven.

Terwijl ze in sommige culturen de dood vieren, in andere wordt het beschouwd als een bevrijding van de persoon, terwijl in onze cultuur de dood een schande vertegenwoordigt..

LEES: Paniekaanvallen: wat ze zijn en hoe ze onder ogen te zien?

Het verdriet, de frustratie, de woede ... al deze en nog veel meer gevoelens sluiten ons binnen. Soms als het niet eens slecht voelt.

Maar .... Doet wanneer we rouwen om het verlies van een persoon we zijn droeviger voor ons dan voor haar? Vandaag zullen we deze vraag beantwoorden.

Afwijzing van het verlies van een persoon

Het is nieuwsgierig om na te denken over hoe we iets afwijzen dat geen mogelijke oplossing heeft..

Bij veel gelegenheden praten we over het accepteren van de tegenslagen van het leven, die giftige mensen die niet zullen veranderen en die fouten die we constant maken..

We proberen het allemaal te accepteren. Maar waarom accepteren we de dood niet?

Stel je voor dat een geliefde is overleden als gevolg van een ziekte, bijvoorbeeld kanker. Dit is een zeer pijnlijke en destructieve ziekte en soms is er geen ontsnapping mogelijk..

Hoewel het natuurlijk is om verdriet en melancholie te voelen, accepteren veel mensen dit einde als iets positiefs..

Ontdek: The Big Mistakes of Dependent People

Na een ziekte waarbij je iemand hebt gezien die ervan houdt te lijden, geef je er de voorkeur aan dat de persoon blijft leven en deze moeilijkheid ervaart of dat alles zijn natuurlijke loop volgt.?

Afwijzing van het verlies van een persoon komt van iets veel diepers. Een egoïstisch gevoel dat ons binnendringt en ons alleen aan onszelf doet denken.

Verlies en afhankelijkheid

Er is een soort verband tussen verlies en emotionele afhankelijkheid..Bij koppels leidt dit tot destructieve relaties; in verlies, tot een zelfvernietigende relatie.

Plots voelen we ons niet in staat om zonder deze persoon te leven en dat is wat ons echt verstikt. We zijn niet bedroefd over het feit dat iemand is verdwenen, maar liet ons liever met rust.

Dit denken is het meest egoïstisch, vooral omdat je emoties je beheersen. We weten als geen ander dat we hierna verder gaan met het leven.

Zonder twijfel is de ergste houding van allen het ontkennen van verlies.,de afwijzing van de dood. Heeft het zin om onszelf op te leggen wat een feit is??

We besteden onze energieën, onze tijd en alles wat we moeten lijden, niet voor de andere persoon, maar voor de omstandigheden waarin we ons bevinden..

Maar weglopen van de dood is geen optie en ook niet positief. Het is beter om te accepteren, want uiteindelijk is zij degene die zal winnen.

Het leven vraagt ​​geen toestemming

Het leven vraagt ​​geen toestemming om te nemen van wie je het meest houdt. Wanneer je het het minst verwacht, neem je de essentie van de persoon die het belangrijkst voor je is..

De gevolgen hiervan kunnen verwoestend zijn als je niet hebt geleerd dit als natuurlijk te accepteren. Als je je toevlucht neemt tot je pijn, voed je het en begin je te geloven dat je niet verder kunt.

Het leven is niet verantwoordelijk voor hoe je je voelt, hoe erg alles is geweest sinds die persoon je verliet. Het is alleen uw verantwoordelijkheid om dingen te accepteren zoals ze zijn..

Praat botweg over de dood, stop met het beschouwen van taboe, vermijd veinzen, anders voel je je slecht

Het kan zijn dat een geliefde sterft en jij wees blij dat het grote ongemak dat hem heeft geteisterd voorbij is. Misschien huil je niet zo veel of dramatiseer je je verdriet omdat je weet hoe je de dood moet accepteren.

Het is belangrijk om je niet te laten meeslepen door wat de maatschappij ons oplegt.Absurde overtuigingen die ons soms doen walgen en ons uitnodigen om gratis te lijden.

De dood, het bezit in de relatie of de fout niet accepteren als synoniem voor mislukking zijn enkele dingen die we zo zeker hebben geïmplanteerd. Als we ze anders beschouwen, voelen we ons soms slechte mensen.

echter, de dood is natuurlijk en we moeten niet rebelleren tegen wat ons allemaal ooit zal overkomen.

Wat zit er achter de onmogelijke liefdes?