Wat kunnen we leren van apathie?

Apathie is voor velen een synoniem voor depressie, en hoewel het vergelijkbare gevoelens of gevoelige beelden zijn, is het belangrijk te benadrukken dat ze niet hetzelfde zijn..

Het feit is dat het differentiëren ervan verwarrend kan zijn. Om het echter eenvoudig te kunnen doen, kunnen we dat zeggen de apathie is gebaseerd op veranderingen in motivatie.

Aan de andere kant is depressie gericht op emoties. Hoewel beide meestal samenkomen, zijn er momenten waarop het ene zich manifesteert zonder de aanwezigheid van het andere.

Deze keer zullen we ons concentreren op praten over apathie en probeer het niet als een volledig negatief gevoel of kader weer te geven om een ​​beetje meer te focussen op het nut ervan.

Wat is apathie??

Wetenschappelijk wordt apathie gedefinieerd als een "neuro-gedrags" syndroom, wat betekent dat het gekoppeld is aan de hersenen en de manier waarop het gedrag of gedrag beïnvloedt..

Apathie zelf wordt erkend vanwege gebrek aan wil en interesse. Vaak ligt het ook in de afwezigheid van emoties. Deze hebben allemaal betrekking op de dagelijkse activiteiten die een persoon kan uitvoeren of omstandigheden die hem omringen..

Naast het worden verward met depressie, wordt ook misbruikt als synoniem voor onverschilligheid, gebrek aan aandacht en zelfs slaperigheid.

We zullen zien dat wanneer een persoon apathie toont, ze alert, wakker en zelfs gelukkig kunnen zijn. Wat er gebeurt is dat er een merkbaar gebrek aan interesse is als het gaat om bepaalde dingen te doen, of misschien allerlei activiteiten..

Misschien lees je ook: Mentale hulpmiddelen voor wanneer depressie komt

Apathie is 100% negatief?

Als we de definitie goed begrijpen, zullen we ons realiseren dat het geen ziekte is, laat staan ​​een beeld van handicap. In feite, kan eenvoudig worden beschouwd als een tijdelijke staat, die vrijwillig kan zijn of niet.

Aangezien we echter worden omringd door een non-stop samenleving die feiten en acties belangrijk vindt, is het niet verwonderlijk dat apathie als negatief wordt beschouwd. Maar is ze negatief? In feite is het dat niet.

Het is geen negatieve toestand, veel minder wanneer het vrijwillig en selectief is..

In feite kan deze verklaring worden geïllustreerd met sommige doctrines, zoals het boeddhisme. Als we opletten, Boeddhisme is een soort gerichte apathie.

Deze discipline of religie probeert buitensporige reacties, passies en emoties te sussen. Dit alles om innerlijke en uiterlijke volheid te vinden.

Waar we op moeten letten?

Apathie kan vaak in verband worden gebracht met psychische aandoeningen, maar er moet worden benadrukt dat het geen ziekte op zichzelf is..

Of het nu vrijwillig is of wordt voorafgegaan door een ziekte, het resultaat is hetzelfde: weinig initiatief als het gaat om activiteiten en een vermindering van gevoelens en emoties..

Wat het vermelden waard is, is dat, zijn in de aanwezigheid van apathie zijn we ook in een rustige gemoedstoestand.

• Hierdoor kunnen we onze gedachten, emoties, gevoelens en sensaties beter herkennen..
• dus, we kunnen in een meer geoptimaliseerde staat van bewustzijn zijn.

Lees ook: 5 oefeningen om emoties te beheersen

De voordelen van apathie

Nadat we duidelijk hebben gemaakt dat apathie niet bepaald een negatieve toestand is, kunnen we enkele voordelen noemen..

1. Helpt emotioneel evenwicht te bereiken

We hebben eerder vermeld dat we in een staat van apathie het vermogen hebben om onze emoties en gevoelens effectiever te herkennen en te evalueren..

Dus wanneer we begrijpen wat we voelen, hoe en waarom we reageren, het is mogelijk om ons emotionele evenwicht te vinden.

2. Biedt meer tijd om te beslissen

Zonder actie hebben we meer tijd om te beslissen. Dit is een kans die we onszelf kunnen geven als we niet handelen of reageren..

Dit kan ons helpen nog meer tijd te hebben om situaties te evalueren en daarom betere beslissingen te nemen..

3. We vinden ons emotionele bewustzijn

Vaak is apathie gekoppeld aan depressie. Geconfronteerd met beide frames reageren we meestal defensief. We zijn van plan snel uit deze staten te komen om weer 'actieve' en 'positieve' mensen te worden.

Gezien deze situatie is het raadzaam dat we de nodige tijd nemen om "onze apathie te horen".

Als we dat doen, kunnen we in een staat van emotioneel bewustzijn komen stellen ons in staat om de redenen voor ons verdriet of verlies van motivatie te identificeren en dus kunnen werken aan een emotionele evolutie.

Eindelijk ook we moeten rekening houden met onvrijwillige en langdurige apathie (chronische toestanden) die overleg met specialisten vereisen.

Om deze gevallen te identificeren, volstaat het om te analyseren of we al dan niet non-persistent van apathie af kunnen stappen. Als deze pogingen mislukken, raden we aan een arts te raadplegen..