Ken de behandeling van longontsteking

De behandeling van longontsteking zal in eerste instantie afhangen van het type longontsteking dat de patiënt heeft. 

In dit verband moet de arts een aantal belangrijke factoren overwegen om te bepalen welke behandeling het meest geschikt is. Deze factoren omvatten de symptomen en de leeftijd van de patiënt..

Longontstekingen kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën:

• gemeenschap. Dit zijn degenen die dagelijks worden verworven..
• ziekenhuis. Verwijst naar degenen die zich voordoen in gehospitaliseerde patiënten. In deze gevallen is longontsteking ernstiger omdat het niet de enige aandoening is die bij de persoon moet worden behandeld. Net zo aanwezig als een bijkomende complicatie.
  Dit zijn de bacteriële infecties die meestal in het ziekenhuis aanwezig zijn en uiteindelijk resistenter zijn bij zwakke of herstellende mensen. Dat is waarom, ziekenhuispneumonie is het moeilijkst te behandelen.

Kortom, alle longontsteking kan sepsis bereiken, wat de verspreiding van infecties via de bloedbaan is..

Als dat zo is, kan longontsteking leiden tot de dood bij ouderen en bij immuungecompromitteerde personen; Het is daarom erg belangrijk om voor elk geval een passende behandeling te bepalen, afhankelijk van de behoeften.

Hoewel er verschillende behandelingen zijn ontwikkeld voor verschillende patiëntengroepen, hoeft u zich niet te haasten en te generaliseren.

De arts die het meest geschikt is om aan te geven welke behandeling het beste is voor elke patiënt. Hij is de persoon die kan bepalen wat het meest effectief is voor het herstel van het lichaam, afhankelijk van de omstandigheden..

Lees meer: ​​8 symptomen van longontsteking die u niet kunt negeren

Hoe wordt longontsteking geproduceerd??

longontsteking wordt veroorzaakt door een infectie met bacteriën, virussen of schimmels. Afhankelijk van de oorzaak kan een bepaald type behandeling worden bepaald. Hiervoor zullen we de 3 oorzaken van deze ziekte analyseren:

Virale longontsteking

Bacteriële pneumonie

• pneumococcus
• Staphylococcus
• Gram-negatieve bacillen (-)
  • Haemophilus influenzae.
  • Klebsiella pneumoniae.
  • Escherichia coli.
  • Pseudomonas aeruginosa.

In deze groep, er worden ook atypische pneumonieën genoemd, die meestal die zijn waar er een langzamere evolutie is; niet zo voor de hand liggend en waarvan de causale middelen minder gebruikelijk zijn dan in andere gevallen.

De bacteriën die atypische longontsteking veroorzaken zijn: Legionella pneumophila; Mycoplasma pneumoniae; Clamydia pneumoniae.

Schimmel pneumonie

Dit type longontsteking wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van schimmelorganismen zoals candida of Pneumocystis jiroveci. 

Opgemerkt moet worden dat Dit type longontsteking komt het meest voor bij immunosuppressieve patiënten., bijvoorbeeld patiënten met HIV (humaan immunodeficiëntievirus) of AIDS (verworven immunodeficiëntiesyndroom).

Meer informatie: proeven op hiv-vaccin beginnen in 2019

Longontsteking behandeling

In het algemeen, Behandeling van longontsteking bestaat uit het toedienen van antibiotica aan de patiënt..

Afhankelijk van de oorzaak, de kenmerken van de infectie en de algemene gezondheid van de patiënt, wordt een bepaald antibioticum gekozen of een combinatie van verschillende antibiotica..

De soorten behandeling volgens de oorzaken worden hieronder gepresenteerd..

Pneumococcus pneumonie

De meest voorkomende pneumococcus die deze ziekte veroorzaakt is Streptococcus pneumoniae. Amoxicilline wordt toegediend voor dit type longontsteking; maar er is een grote kans op resistentie tegen dit antibioticum.

In geval van resistentie worden de volgende soorten medicijnen gebruikt:

• cefalosporinen.
• clindamycine.
• cefuroxim.
• Erytromycine (wanneer de infectie het ernstigst is).

Er is ook een vaccin tegen streptokokkenpneumonie. Het is geïndiceerd voor kinderen en mensen ouder dan 50, hoewel het geen longontsteking voorkomt die wordt veroorzaakt door andere causale middelen zoals die hierboven zijn genoemd..

Stafylokokkenpneumonie

Binnen deze groep is de hoofdverantwoordelijke de Staphylococcus aureus. Dit type longontsteking wordt behandeld met de toediening van penicillines die resistent zijn tegen penicillinase bacterie-.

Onder hen vinden we:

• Flucloxacilline. Neutraliseert ß-lactamase (penicillinase) van het micro-organisme.
• Cefalosporines: Cephalothin, Cefamandole.
• Clindamycin. Effectieve werking tegen 90% van de soorten.

Longontsteking door gramnegatieve bacillen

Binnen de gramnegatieve groep zijn de belangrijkste oorzaken van longontsteking als volgt:

1. Haemophilus influenzae.
2. Klebsiella pneumoniae.
3. Escherichia coli
4. Pseudomonas aeruginosa.

En de behandelingen voor elk van hen zijn:

1. Haemophilus influenzae. Is er een vaccin tegen Haemophilus influenzae type b. Als profylactische maatregel wordt toediening bij alle kinderen aanbevolen. Bovendien is het favoriete medicijn cotrimoxazol, een antibioticumcombinatie van trimethoprim-sulfamethoxazol..
   Andere antibiotica zijn: gram-negatieve cefalosporines, amoxicilline, fluorochinonen en azithromycine.
2. Klebsiella pneumoniae. Deze bacterie is resistent tegen ampicilline en ook tegen een groot aantal ß-lactamasen. Ondanks zijn weerstanden, is zeer gevoelig voor antibiotica en cefalosporines met aminoglycosiden.
3. Escherichia coli. Behandeling van longontsteking veroorzaakt door deze bacterie vereist ziekenhuisopname van de patiënt om ademhalingsondersteuning te bieden die voldoende zuurstoftoevoer biedt..
   In dit geval soms men kiest ook toediening van 3e generatie fluorochinonen en cefalosporines zoals, zoals: cefixime, cefpoximax, ceftibuten, cefdinir.
4. Pseudomonas aeruginosa. Een kweek moet worden uitgevoerd voor deze bacterie en een geschikte behandeling moet worden ingesteld op basis van de resultaten van deze kweek sindsdien deze bacterie is resistent tegen talloze antibiotica.

Behandeling van atypische longontsteking

Longontsteking door Legionella pneumophila

• Het medicijn bij uitstek tegen Legionella is erytromycine.
• Wanneer de aandoening ernstig is, wordt erytromycine meestal geassocieerd met rifampicine..
• Daarnaast wordt ciprofloxacine of azithromycine gebruikt, medicijnen naar keuze voor andere specialisten.

Longontsteking door Mycoplasma pneumoniae 

De meeste met deze bacterie geïnfecteerde patiënten kunnen de ziekte met of zonder behandeling overwinnen. In dit geval is het gekozen antibioticum erytromycine, maar anderen zoals:

• tetracycline
• claritromycine
• azithromycin

Longontsteking door Chlamydia pneumoniae

Deze bacterie produceert meestal een ziekte die ernstig genoeg is om ziekenhuisopname te vereisen. Bovendien is de doxycycline wordt meestal toegediend, behalve bij patiënten met chronische aandoeningen geassocieerd met een hartinfarct of andere complicaties.

Bovendien zijn andere geneesmiddelen die veel worden gebruikt bij deze infectie erytromycine en tetracycline, meestal gedurende 10 tot 21 dagen gegeven..

Behandeling van virale pneumonie

Kortom, wanneer een longontsteking van virale oorsprong is, antivirale middelen zoals acyclovir worden aanbevolen voor de behandeling van longinfecties veroorzaakt door herpes simplex, herpes zoster of pokken..

Cytomegalovirus (CMV) pneumonie kan worden behandeld met ganciclovir, hoewel de effectiviteit van deze behandeling bij AIDS-patiënten niet is aangetoond.

Sommige patiënten ontwikkelen later bacteriële infecties die een antibioticabehandeling vereisen. Als de patiënt lijdt aan een virale infectie, Het wordt aanbevolen om toediening van geneesmiddelen om koorts, pijn en hoest te verminderen.

Behandeling van schimmelpneumonie

antischimmelmiddelen die worden beheerd:

• Amfotericine B.
• fluconazol.
• itraconazol.
• flucytosine.

Deze medicijnen kunnen nadelige effecten hebben., Neem daarom contact op met uw arts als u een van deze symptomen heeft:

• Verhoogde gevoeligheid van de zon (vooral in de ogen)
• koorts
• rillingen
• huiduitslag
• jeuk
• diarree
• misselijkheid
• overgeven