Actinomycosis Behandelingen en preventie

Actinomycosis is meestal veroorzaakt door een bacterie genaamd Actinomyces israelii. Het is een veel voorkomend infectieus middel dat zich meestal in de neus en keel bevindt..

Wanneer het echter in gezichtsweefsels komt als gevolg van trauma, chirurgie of infectie, veroorzaken de bacteriën een abces en produceert een harde paars-rode bobbel. Komt vaak voor bij tandabcessen of kaakchirurgie..

Actinomycosis treft meestal het gezicht en de nek. Een infectie kan echter soms ook optreden in de borst, buik, bekken of andere delen van het lichaam..

Aan de andere kant, infectie kan ook bepaalde vrouwen treffen die een spiraaltje (spiraaltje) hebben gehad om zwangerschap te voorkomen.

Soorten actinomycose

actinomycose komt het meest voor bij volwassen mannen en kan zich op verschillende manieren manifesteren:

• Cervicofacial: presenteert met kaakzwelling. De meest voorkomende oorsprong is meestal cariës..
• borst: longziekte is secundair aan aspiratie van orale secreties.
• abdominale: kan te wijten zijn aan scheuren van het slijmvlies van een diverticulum of appendix, of ook aan trauma.
• uterus-: Verschijnt bij vrouwen met een spiraaltje. De symptomen zijn vaginale afscheiding en bekken- of hypogastrische pijn..
• wijd verspreid: De infectie verspreidt zich via de bloedbaan naar verschillende delen van het lichaam. Verschillende symptomen kunnen optreden, zoals rugpijn, hoofdpijn of buikpijn..

Het kan u ook interesseren: 7 symptomen van een tandinfectie

diagnose

De diagnose wordt bevestigd door de identificatie van A. israelii door microscopie en cultuur van sputum, pus of biopsie. Kort daarna worden beeldvormingsexamens meestal gedaan op basis van de resultaten.

Laesies kunnen kwaadaardige proliferaties simuleren. Longlaesies moeten echter worden onderscheiden van die van tuberculose en kanker. De meeste buikletsels zijn moeilijk te diagnosticeren, behalve laparotomie.

De ziekte vordert langzaam. De prognose is direct gerelateerd aan vroege diagnose.. Bovendien is de prognose gunstiger in de cervicofaciale vorm..

echter, actinomycose verslechtert geleidelijk in de thoracale, buik- en gegeneraliseerde vormen, vooral als het het centrale zenuwstelsel aantast.

Actinomycosis behandeling

De behandeling van actinomycose kan farmacologisch en chirurgisch zijn:

Farmacologische behandeling

De behandeling van actinomycosis vereist meestal antibiotica gedurende enkele maanden. De behandeling met deze medicijnen kan zelfs een jaar duren.

De eerste keus antibiotica zijn:

Betalactam-antibiotica penicilline type parenteraal of oraal. Bij allergische patiënten kan het echter worden gebruikt:

• macroliden: erytromycine en azithromycine.
• lincosamiden: clindamycine of lincomycine.
• tetracyclines.

De duur van de antibioticabehandeling moet worden verlengd tot 2 tot 6 weken.. In de vroege dagen kan het echter parenteraal zijn en vervolgens mondeling veranderen, afhankelijk van de cursus. In sommige gevallen kunnen orale behandelingen langer dan 12 maanden duren..

De aanbevolen dosis penicilline G is 20 miljoen eenheden binnen 24 uur.. In geval van een vermoede infectie wordt het gebruik van antibiotica echter niet aanbevolen totdat een monster is verkregen voor isolatie van het veroorzakende middel. Intraveneuze therapie wordt aanbevolen voor patiënten met een ernstigere ziekte..

Lees ook: De risico's die inherent zijn aan antibiotica

Chirurgische behandeling

Voor vrouwen met gynaecologische of bekkenactinomycose, De chirurgische procedure bestaat uit het behandelen van obstructieve symptomen. Om dit te doen, wordt een afvoer gemaakt waar de infectie zich bevindt..

Bovendien is de behandeling van obstructieve complicaties moet worden gevolgd door een antibioticabehandeling voor een langere periode. Dit is bedoeld om ernstige complicaties van de ziekte te voorkomen..

In gevallen van thoracale actinomycose wordt drainage uitgevoerd en worden obstructieve complicaties behandeld. De behandeling wordt aangevuld met antibiotica. Verwijdering van vreemde voorwerpen door bronchoscopie is in alle gevallen effectief..

Houd er echter rekening mee dat het raadplegen van een arts van cruciaal belang is, omdat alleen de arts de noodzakelijke tests en behandelingen kan bepalen..