Waarom kunnen we de geboorte niet herinneren?

Deze vraag is ongetwijfeld al op enig moment gesteld. Veel mensen herinneren zich gemakkelijk kinderjaren en adolescentie, de meesten kunnen zich het moment van geboorte echter niet herinneren. Wat zou de reden zijn? We zullen dit in dit artikel uitleggen.

1. Neurale neurogenese bij de geboorte en in de eerste levensjaren

Geboorte is nog steeds een traumatisch moment. We komen de wereld binnen met behulp van onbekende handen, die ons uit dat vredige, gastvrije interieur trekken dat de baarmoeder is. Er zal nooit een plek zijn waar we veiliger kunnen zijn en ons duurder kunnen voelen..

We gaan echter de buitenwereld in, vol licht, schaduwen en geluiden, onzeker hoe en waarom. Ongetwijfeld voelen we pijn. Dat is wanneer we voor het eerst huilen, onze eerste huil (dan komt er nog veel meer, waarvan sommige we nooit vergeten).

Maar behalve pijn, wat voelen we ons het meest bij de geboorte? angst? verwachting? Nieuwsgierigheid? We weten het niet, het zijn onbeantwoorde vragen en niemand, of bijna niemand, kan zich dit essentiële moment herinneren..

De reden hiervoor is de zogenaamde neurale neurogenese. Een complex woord voor iets heel fascinerends. Voordat we worden geboren en dagen nadat we op de wereld zijn gekomen, zijn dit momenten die het moment markeren waarop onze hersenen een ervaren neuronale groei meer.

Lees meer: ​​Beste kruiden voor de hersenen

Sommige neuronen overlappen met anderen in een intens en energetisch proces.. Het zal je misschien verbazen ... waarom dan vergeten we het?

Zijn geheugen en cognitieve competentie normaal niet geassocieerd met neuronen? Meer neuronen zou niet synoniem zijn met meer geheugen?

In het geval van pasgeborenen is dit niet hoe het werkt. Niet in de eerste levensmaanden. Herinneringen houden niet vast omdat neurale neurogenese zo intens is, structuren overlappen met anderen en herinneringen blijven niet bestaan ​​omdat nieuwe neuronen altijd opkomen.

Herinneringen zijn niet stabiel in deze eerste momenten van het leven als gevolg van deze voortdurende groei. Wanneer het kind vijf of zes maanden bereikt, stabiliseert het proces, dat wil zeggen dat nieuwe neuronen blijven verschijnen, maar minder intens.

En het geheugen kan dan stabiliseren of lang meegaan. Na zes of zeven jaar begint het proces om te keren, sommige neuronen beginnen al te verdwijnen.

Daarom is de meest intense evolutieperiode voor een kind tussen één en vijf jaar. Het zijn "sponzen" die graag willen weten; is het moment waarop u meerdere talen tegelijkertijd kunt leren.

Ze kunnen zich echter hun eerste levensdagen niet herinneren..

Meer informatie: 5 oefeningen om het geheugen te verbeteren

2. Het belang van taal en geheugen

Volgens artsen en psychologen kunnen we ons alleen herinneren wat we in woorden kunnen verklaren.. Om een ​​kleine test te doen en het te bewijzen, probeer na te denken over wat je eerste herinnering is.

Het kan een sensatie zijn, een geur en zelfs een scène: jij in de armen van je moeder, een wandeling in het park ...

Tegen die tijd begon ik te spreken. Er zijn hier veel experimenten op gedaan die aantonen dat het eigenlijk gemakkelijker is om te onthouden wat we in woorden kunnen uitleggen..

Het brein organiseert en bewaart dingen beter in de hippocampus, deze geheugen-geassocieerde structuur.. Het is een betekenisvolle herinnering die met woorden kan worden gered, omdat het taalgebied nauw verwant is aan het geheugen..

Het is dus heel ingewikkeld om een ​​moment zo intens te herinneren als de geboorte zelf, toen we nog geen geconsolideerde taal hadden.

Toch zijn er geïsoleerde gevallen van mensen die kleine fragmenten van hun geboorte behouden, kleine sensaties ... misschien ben jij een van die mensen? Vertel ons uw ervaringen!