Wat zijn de moedercellen eigenlijk en waar zijn ze voor?

Het is tegenwoordig niet ongewoon om de term moedercellen te horen, maar weten we wat ze echt zijn? Moedercellen, beter stamcellen genoemd, zijn die cellen die twee essentiële kenmerken hebben:

1. Zelfvernieuwingsvermogen: het vermogen om ruimte te maken voor meer moedercellen.
2. Mogelijkheid om te differentiëren in een of meer celtypen.

Vandaag vertellen we je alles over deze cellen, van hun functie tot hun gebruik. Mis het niet en bekijk het laatste nieuws over dit onderwerp met ons!

Differentiatie van moedercellen

Zichzelf onderscheiden is niet meer dan het aannemen van de morfologische en functionele kenmerken van een bepaald celtype. Dit proces vindt plaats wanneer de moedercel de karakteristieke genetische configuratie van de cel aanneemt die zal differentiëren. Het doel is alleen de genen tot expressie te brengen die aanleiding geven tot het specifieke celtype..

Zodra de nieuwe genetische configuratie is aangenomen, verwerft de moedercel geleidelijk de kenmerken van de objectieve cel. Na een reeks celdelingen krijgen we een volledig functionele gedifferentieerde cel.

Classificatie van moedercellen

Een van de meest uitgebreide manieren om moedercellen te classificeren, is gebaseerd op hun onderscheidingsvermogen. Er zijn vier soorten:

1. Totipotente cellen. Zij zijn degenen met de grootste differentiatiekracht. Ze hebben het vermogen om plaats te maken voor een compleet organisme, inclusief de drie embryonale lagen (endoderm, mesoderm en ectoderm), de weefsels die de dooierzak en de placenta vormen. De enige totipotente moedercel bij mensen is de zygote, die ontstaat wanneer het ei wordt bevrucht door het sperma..
2. Pluripotente cellen. Ze zijn in staat om plaats te maken voor cellen van de drie embryonale lagen, maar niet om een ​​compleet organisme te vormen. Een pluripotente moedercel kan bijvoorbeeld differentiëren in een spiervezel (van het mesoderm afgeleide celtype) of een tand (van het ectoderm afgeleide).
3. Multipotente cellen. In deze groep vinden we hematopoietische, neuronale en mesenchymale cellen. Ze geven aanleiding tot cellen van dezelfde embryonale laag. Een hematopoietische moedercel kan differentiëren in elk type bloedcel: rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes..
4. Unipotente cellen. Zij zijn degenen met het laagste differentiatievermogen en kunnen slechts in één celtype verschillen. Een duidelijk voorbeeld van deze groep zijn de moedercellen van de opperhuid, die zich in de basale bedekking van onze huid bevinden..

Waar zijn moedercellen voor??

De interesse van moedercellen in geneeskunde en onderzoek ligt juist in hun vermogen om te differentiëren.

Ze hebben een enorm potentieel om onbekende wetenschapsgebieden te ontcijferen. die tot nu toe een uitdaging vormen voor de mens. Hier volgen enkele voorbeelden:

1. Verbeter de kennis van ziektevoortgang. 

Bij veel gelegenheden weten we heel goed de oorsprong van een ziekte. Het is bijvoorbeeld bekend dat Alzheimer wordt veroorzaakt door de ophoping van bepaalde eiwitten die de hersenarchitectuur verstoren. echter, we weten niet hoe dit proces zich ontwikkelt. 

Wanneer gebeurt het Waarom? Hoe beïnvloedt het de neuronale functionaliteit in de vroege stadia van de ziekte? Al deze vragen konden worden beantwoord dankzij de moedercellen..

Door moedercellen te differentiëren naar neuronen in vitro, men kan bereiken reproduceer de ziekte op een zeer exacte manier. Dit zou onthullen wat er gebeurt tijdens dit pathologische proces..

2. Genereer gezonde cellen om zieke cellen te vervangen. Het is wat bekend staat als regeneratieve geneeskunde. Deze techniek kan worden gebruikt in een veelheid van veronderstellingen. Wanneer een persoon bijvoorbeeld een derde graads verbranding heeft, is huidvervanging vereist..

Door de moedercellen van uw eigen huid te gebruiken, is het mogelijk om nieuw epidermaal weefsel te genereren waarmee het getroffen gebied kan worden vervangen..

3. Evalueer de effectiviteit van nieuwe medicijnen.
   

Zoals u allemaal weet, moeten medicijnen vele tests doorstaan ​​voordat ze op de markt worden gebracht. Een dergelijke test is om het medicijn op levende wezens toe te passen..

Met behulp van moedercellen die we konden genereren in vitro omgevingen die erg lijken op de interne micro-omgeving van een levend wezen waar het medicijn kan worden getest. Een medicijn voor de behandeling van hartaandoeningen zou bijvoorbeeld eerder kunnen worden getest op hartweefsel gegenereerd uit moedercellen..