Jacob O’Brien
0 
1462
105
Autisme is een neurobiologische aandoening van recente beschrijving. In feite werd het geïndividualiseerd als een entiteit in het midden van de twintigste eeuw door psychiater Leo Kanner. Sindsdien is een veelvoud aan onderzoeken gedaan die het bekende nieuws over deze ziekte hebben vernieuwd en uitgebreid..
Autisme korte geschiedenis
Bij het noemen van autisme in het algemeen verwijzen we eigenlijk naar autismespectrumstoornissen. Het is een brede entiteit die omvat verschillende neurobiologische aandoeningen vergelijkbare maar verschillende ontwikkelingen. Het was echter niet altijd zo. In feite is de term autisme is gemaakt om een symptoom van schizofrenie aan te duiden. Het woord komt uit het Grieks autos, dat verwijst naar jezelf.
Later richtte het zich op kinderpsychologie, zoals kinderen die hebben moeilijk om affectief contact te bereiken en stereotiep gedrag te vertonen. Dus in het begin omvatte het psychose; Bovendien werd een psychogenetische oorzaak toegeschreven.
Autisme Spectrum Concept
Autisme valt binnen het 'autistische spectrum', met verschillende gradaties en subgroepen..
Autisme zou dus gerelateerd zijn aan de koude behandeling van ouders ten opzichte van hun kinderen tijdens de eerste levensmaanden. Gelukkig is de beschikbare kennis over de ziekte toegenomen dankzij opeenvolgende studies. Dankzij hen ontstond het concept van 'autistisch spectrum'. ze begonnen om verschillende syndromen te onderscheiden op basis van hun eigenaardigheden. Een voorbeeld hiervan is het syndroom van Asperger: mensen die aan de ziekte lijden, stellen de taalontwikkeling niet uit.
Het concept van de oorzaak van deze aandoeningen is ook begonnen te veranderen. Tegenwoordig wordt dat geaccepteerd gehoorzaamt genetische, epigenetische en omgevingsoorzaken tijdens embryogenese.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het lezen van: het syndroom van Asperger: wat het echt is?
Autismespectrumstoornissen (ASS)
Over het bereik van autismespectrumstoornissen, De fundamentele symptomen zijn:
- Aanhoudende tekortkomingen in communicatie en sociale interactie.
- Beperkende en repetitieve gedragspatronen, interesses of activiteiten.
Deze symptomen zijn aanwezig in de vroege stadia van ontwikkeling. Ze kunnen zich echter niet volledig manifesteren totdat sociale eisen de beperkingen hebben overwonnen.
Eerste aanwijzingen
Vanaf jonge leeftijd lijken repetitief gedrag, taal en sociale interactie gekoppeld aan autisme..
Vroege tekenen van autisme manifesteren zich meestal rond de leeftijd van drie.. Velen vóór de leeftijd van 3 jaar hebben kinderen met autisme echter vaak geen sociale glimlach. De sociale glimlach is de eerste glimlach die verschijnt. Het wordt alleen gegenereerd als reactie op een stimulans, bijvoorbeeld van de moeder of vader. Ze zijn overgevoelig voor tactiele, auditieve, reuk- en smaakstimuli.. Ze vermijden vaak persoonlijk contact en oogcontact; Bovendien gebruiken ze een zeer letterlijke taal.
Ze begrijpen geen grappen, dubbele betekenissen of metaforen. Ze ontwikkelen ook geen symbolische spellen, zoals house of cart spelen alsof ze echt zijn. Hun interesses zijn vaak ongewoon, repetitief en niet gedeeld. Kinderen met autisme hebben heel weinig interesse in andere kinderen..
Omdat klein hun interesses niet toont (zoals bijvoorbeeld met de vinger aangeeft). Hun gedrag is ook vaak ongewoon en repetitief., behalve zelfstimulerend (zoals rocken).
Ontdek bovendien: Obsessieve compulsieve stoornis (OCS)
Nieuw fysiek kenmerk gekoppeld aan autisme
Onlangs heeft La Trobe University in Melbourne (Australië) een onderzoek ontwikkeld met betrekking tot autistische kinderen. Het lijkt erop dat je een fysiek kenmerk hebt gevonden gekoppeld aan autisme. In deze studie werd gevonden dat kinderen met autisme gemiddeld worden geboren met enkele fysieke eigenaardigheden die verband houden met autisme:
- 4,8 cm kleiner.
- 0,2 kg onder gewicht.
- Hoofdomtrek 1,2 cm kleiner.
Dat bleek echter ook op de leeftijd van drie kinderen met autisme overtroffen het aantal neurotypische kinderen. Dr. Cherie Green was toegewijd om conclusies te trekken uit deze resultaten. Het lijkt erop dat dit allemaal te wijten is aan een onevenwicht in groeihormoon dat wordt gegenereerd door autistische kinderen..
Over deze studie
Dit was natuurlijk een relatief kleinschalige studie.. 134 kinderen met autisme en 74 neurotypische kinderen namen deel.. Bovendien bewijst geen enkele eerdere studie. In feite vond het enige eerdere onderzoek dat in dit verband werd uitgevoerd geen verschillen tussen kinderen.
Aan de andere kant waren er geen meisjes bij het onderzoek betrokken. Deze gegevens zijn van bijzonder belang, gezien het feit dat autistische spectrumstoornissen ontwikkelen met aanzienlijke verschillen bij jongens en meisjes.
Volgens Dr. Cherie Green kan de studie echter nuttig zijn bij het identificeren van subgroepen van autisme. Dus in het begin zouden mensen met mutaties in het CHD8-gen het grotere hoofd hebben, terwijl mensen met het gemuteerde DYRK1A-gen het kleinere hoofd zouden hebben..
bovendien, dit soort onderzoek kan ander nieuws brengen. Men zou kunnen bepalen welke mechanismen (buiten de hersenen) verband houden met de ontwikkeling van de ziekte en hoe ze handelen. De volgende stap in dit onderzoek is het onderzoeken van de groei bij adolescenten..
Hoe autismespectrumstoornissen te detecteren?