De man die miljoenen baby's redt met zijn bloed

Dit is een van die positieve, hoopvolle verhalen die we graag met lezers delen.. Onze hoofdrolspeler is een 78-jarige Australiër genaamd James Harrison. Hoewel beter bekend als "de man met de gouden arm" vanwege zijn bloed.

Hij leeft als een normaal persoon die geniet van zijn gezin, zijn rustige leven in Australië, zijn dochter voornamelijk en zijn kleinkinderen. Niemand zou zeggen dat hij een held is, en dat dankzij hem vandaag twee miljoen mensen leven voor iets heel speciaals in zijn bloed..

Volg het artikel en ken dit geweldige verhaal!

De vreemde toevalligheden van het leven ...

Op 14-jarige leeftijd werd James Harrison geconfronteerd met de dood. Na een ongeval moesten artsen zijn long verwijderen.

Ze lag enkele weken op de intensive care en ontving verschillende transfusies. James 'moeder legde later uit dat het nodig was om bijna 13 liter bloed te leveren zodat hij zijn leven kon voortzetten..

Beïnvloed door het feit dat een groep vreemden vrijwillig bloed doneerde om hun leven te redden, Toen hij 18 werd, beloofde de jonge man dat hij donor zou worden.

En dat was het dan. Maar het laatste wat hij zich had voorgesteld, was dat ze hem de volgende dag, na zijn eerste donatie, vanuit het ziekenhuis zouden bellen om hem onmiddellijk te bezoeken..

James Harrison's Blood, Source of Hope

In de jaren zestig was de snelheid van Kindersterfte en miskramen waren zeer hoog in Australië. De Nationale Rode Kruisdienst herinnert zich dat jaar. Het was vreselijk.

Er waren veel vrouwen die een miskraam hadden en hun baby's verloren zonder te kunnen begrijpen waarom. In andere gevallen werden kinderen geboren met ernstige misvormingsproblemen waardoor ze binnen enkele dagen stierven. En waarom gebeurde dit? Vanwege de resusziekte.

Velen hebben nog nooit van deze ziekte gehoord, maar het is erg somber, waarbij het immuunsysteem van de moeder de foetus en nonato-cellen herkent als een vijand om aan te vallen en zich tegen te verdedigen..

Dit komt omdat het bloed van een zwangere vrouw de gevreesde Rhesus-negatieve (Rh-negatieve) factor kan verbergen..

Lees ook: Zwangerschap na 35 jaar

Aan deze kans wordt nog een toegevoegd: dat de vader op zijn beurt de component met positieve Rhesus-factor (Rh-positief) op de baby overbrengt..

de De ziekte van de resus is dodelijk voor de baby en heeft een zeer psychologische invloed op de moeder, denkend dat hun eigen bloedantilichamen de foetus aanvallen. Maar dankzij James Harrison is dit radicaal veranderd.

Na deze eerste bloeddonatie realiseerden artsen zich dat James heel bijzonder was:

• Je bloed bevatte een soort antilichaam dat deze ziekte zou kunnen bestrijden..
• Dankzij haar bloed was het mogelijk om een ​​vaccin genaamd "Anti-D" te synthetiseren, dat voorkomt dat vrouwen met negatieve Rhesus-factor antilichamen ontwikkelen tijdens de zwangerschap..
• Meer dan 17% van de Australische vrouwen draagt ​​deze factor, dus Harrisons hulp en bloed blijven tot op de dag van vandaag van vitaal belang..

Een geschenk in het bloed van James Harrison

Volgens de Rode Kruisdienst, James donaties hebben meer dan twee miljoen baby's gered. Twee miljoen ongeboren kinderen die een normaal leven leiden zonder gevolgen.

Het verbazingwekkende is dat hoewel James blij is om al deze kinderen hoop te bieden, hij dat niet kan ontkennen het meest bijzondere geschenk, dat hem de meeste voldoening gaf, was het geschenk dat hij maakte om zijn eigen kleinzoon te redden.

Lees meer over: 5 medicinale kruiden voor bloedreiniging

Voor deze vreemde toevalligheden van het leven had haar eigen dochter de negatieve Rhesus-factor, dus tegenwoordig heeft haar kleinzoon haar veel te danken..

Sommige lezers vragen zich misschien af: waarom heeft James dit antilichaam? Is het iets voorzienigs? Het is genetisch?

Volgens medische verklaringen is de reden gelegen in het ongeluk dat James had toen hij 14 jaar oud was. De behandeling die hij heeft ondergaan en het ontvangen van vele donaties van verschillende mensen leidde hem ertoe om het antilichaam spontaan te ontwikkelen.

conclusie

Desondanks kunnen artsen dit niet garanderen. Bedankt James voor het blijven doen van zijn werk, ook al zegt hij dat hij bang is voor naalden en niet durft te kijken wanneer ze zijn bloed afnemen..

Lezers kunnen zich ook afvragen wat er zal gebeuren als James niet langer leeft.

Volgens artsen moeten er meer mensen met deze factor zijn, Het is voldoende dat toeval ervoor zorgt dat ze andere donoren met vergelijkbare kenmerken vinden, met een andere anonieme held met een 'gouden arm' die onbewust een 'bron van leven' in zijn bloed heeft. Geweldig, vind je niet?