Stressfractuur waar het voornamelijk voorkomt

Ten eerste hebben we het over stressfracturen wanneer er is een lichte botbreuk veroorzaakt door een oorzaak die geen verband houdt met een sterke slag. In dit geval is bijvoorbeeld de meest voorkomende oorzaak repetitieve bewegingen of de snelle toename van de hoeveelheid of intensiteit van een activiteit..

Ook zijn dit soort fracturen niet eenvoudig te diagnosticeren.. Ze vereisen specialistische en aanvullende examens om ze niet te verwarren met andere pathologieën. Verder is dit te wijten aan het feit dat het gebruikelijk is dat gewone röntgenfoto's geen breuk detecteren.

Aan de andere kant, des atleten lopen het meeste risico op het ontwikkelen van een stressfractuur. Aldus komt 2% van sportblessures overeen met dit type breuk. Ten slotte veroorzaakt het, indien onbehandeld, ernstige en voortdurende pijn. Er is ook een risico dat de breuk ontwricht.

Wat is een stressfractuur?

Er is een fractuur wanneer er geen continuïteit is in het botweefsel. Meestal gebeurt dit door een klap of trauma. Bijvoorbeeld, In het geval van stressfractuur is de oorzaak van het probleem zwakte of vermoeidheid.. Er is zwakte als er bottekorten zijn. En er is vermoeidheid als er continu misbruik wordt gemaakt van spieractiviteit..

Ten eerste is stressfractuur een soort scheur in het bot. deze vormen als gevolg van herhaalde microtraumautismen, of een overbelasting. Het manifesteert zich voornamelijk door hevige pijn die optreedt bij het doen van fysieke activiteiten en verdwijnt wanneer men stopt met het uitvoeren ervan..

Botten zijn opgebouwd uit collageen. Deze verbinding vergemakkelijkt een proces van hermodellering van het bot wanneer het wordt blootgesteld aan agressie. Dus de beschadigd weefsel wordt opnieuw geabsorbeerd en vervolgens opnieuw gevormd.

Aan de andere kant, als de agressies continu of zeer plotseling zijn vanwege overbelasting, de schade overschrijdt het vermogen van het lichaam om collageen bijvullen. Dit is wat er gebeurt in een stressfractuur als gevolg van overbelasting, repetitieve bewegingen of problemen zoals osteoporose..

Lees ook: Verbeter uw botgezondheid door deze 8 calciumrijke voedingsmiddelen te consumeren.

Soorten stressfracturen

Stressfracturen kunnen worden onderverdeeld in twee brede groepen: laag risico en hoog risico. Deze classificatie is te wijten aan factoren zoals het getroffen gebied, het potentieel voor complicaties, de genezingstijd, de aanwezigheid van pseudarthrose en de manier waarop de fractuur wordt gelast..

De kenmerken van elke groep zijn:

• Laag risico fracturen. Het zijn die die eenvoudig worden behandeld door de activiteit die de verwonding veroorzaakt te elimineren. Ze komen overeen met fracturen in de bovenste ledematen, ribben, bekken, dijbeen, scheenbeen, lendenwervels, fibula en calcaneus..
• Hoog risico fracturen. Dit type stressfractuur heeft een aanzienlijk potentieel voor complicaties. Komt overeen met laesies op de dijhals, tibiale malleolus, tarsale scaphoid, talus en basis van het middenvoetsbeentje..

Ontdek bovendien: Ontstekingsremmende zalf van Cayennepeper om gewrichtspijn te verlichten

Hoofdlocaties

Ongetwijfeld kunnen stressfracturen een groot aantal botten in het lichaam beïnvloeden, die om de een of andere reden herhaaldelijk worden belast. echter, de voet is een van de punten met het grootste risico om door dit soort letsel te worden getroffen.. De meest voorkomende fracturen in de voet zijn als volgt:

• Tweede middenvoetfractuur. Het is de meest voorkomende stressfractuur. De tweede middenvoetsbeentje komt overeen met de grootste teen die daarom de meeste belasting draagt ​​tijdens activiteiten zoals atletiek..
• Vijfde middenvoetfractuur. Het is typerend voor alle activiteiten die kantverschuiven en springen vereisen.
• Calcaneale fractuur. Typisch voor activiteiten waarbij de eerste ondersteuning wordt gedaan met de hiel.
• Talusfractuur. Het is niet gebruikelijk en niet specifiek voor een specifieke activiteit of sport. Het veroorzaakt echter grote ongemakken..
• Fractuur van de interne enkelmalleolus. Het is typerend voor activiteiten waarbij springen en / of lange afstand rennen betrokken is..

Evenzo is het relatief gebruikelijk dat dit type breuk optreedt in andere delen van het lichaam. In het bijzonder de fibula, het bekken, de dijhals, de voetesesoid en fibulaire epifyse.

Ten slotte zijn er vanuit het oogpunt van elke sportbeoefening stressfracturen die typerend zijn voor elke discipline.. Metatarsus komt vaker voor bij marathonlopers, voetballers, dansers en volleybalspelers. Bij handbal komt de breuk van de eerste ribbe vaker voor en bij golf de breuk van de onderste ribben..