Posterior corticale atrofie diagnose en behandeling

Volgens het artikel Achterste corticale atrofie, Meestal wordt deze aandoening niet meteen bij het begin gediagnosticeerd. De reden hiervoor is dat, omdat het een visuele symptomatologie veroorzaakt, de mensen zoeken vaak een oogarts in plaats van een neuroloog (iets dat veel later gebeurt).

Daarom vinden we het essentieel om symptomen te identificeren die ons kunnen waarschuwen voor de aanwezigheid van posterieure corticale atrofie. Laten we hieronder kijken enkele aanwijzingen die we niet mogen negeren.

Fasen van posterieure corticale atrofie

Het eerder genoemde artikel onthult een aantal fasen waardoor de posterieure corticale atrofie gaat. Idealiter moeten deze symptomen zo snel mogelijk aan een neuroloog worden gemeld om met een onmiddellijke behandeling te beginnen..  

• Langzaam en geleidelijk begin van visueel falen: De patiënt kan op een gegeven moment bepaalde schaduwen zien of het gezichtsvermogen verliezen. Het falen is zo progressief en traag dat het geen aandacht trekt totdat het erger wordt..
• Afwezigheid van oftalmische pathologie: Als de patiënt naar een oogarts gaat, zal hij of zij geen pathologie zien die deze visusstoornissen veroorzaakt. Daarom blijft u een normaal leven leiden totdat uw symptomen erger worden..
• Kleine geheugenlekken: Naarmate de aandoening verergert, zijn er kleine geheugenverliezen die als normaal kunnen worden beschouwd. Naarmate de ziekte vordert, nemen ze echter toe.
• Dementie principes: De patiënt vertoont hypometabolisme en hypoperfusie die worden gedetecteerd dankzij een test die een neuroimaging-onderzoek mogelijk maakt. Dementie ontstaat wanneer de ziekte in een zeer geavanceerde staat is..

Ontdek: de 8 beste voedingsmiddelen om het geheugen en mentale behendigheid te verbeteren

Corticale atrofie diagnose

Zoals we zagen, de symptomen van corticale atrofie zijn erg langzaam en progressief. Dus wanneer patiënten naar de neuroloog gaan, is het te laat. Daarom moeten we niet aarzelen om onszelf in de handen van een professional te leggen, voordat er visuele tekortkomingen worden opgeteld die leiden tot een klein geheugenverlies..

De eerste test om corticale atrofie te diagnosticeren, is een bloedtest uitvoeren.. Hierdoor kan men onder andere vitaminetekorten detecteren. Daarna wordt een veel completer oogonderzoek uitgevoerd.

Deze tests om een ​​juiste diagnose te stellen, stoppen hier niet. Om eventuele twijfels te verduidelijken, zal worden uitgevoerd neurologische tests, inclusief MRI en CT. Als het lijkt dat we te maken hebben met een geval van posterieure corticale atrofie, zijn er verschillende behandelingen waaruit een patiënt kan kiezen..

Lees verder: een operatie van 8 minuten belooft voor altijd perfect zicht

Atrofie behandeling

Zodra de diagnose positief is voor posterieure corticale atrofie er zijn twee mogelijke behandelingen. Geen van hen is de remedie voor deze aandoening. Omdat het, zoals we hebben gezien, een degeneratieve ziekte is.

• drugs: worden gebruikt voor de behandeling van symptomen die kunnen optreden als gevolg van het lijden van deze aandoening. Geneesmiddelen zijn bedoeld om angst te verminderen en depressie te verbeteren wanneer deze zich manifesteert..
• therapie: De patiënt kan cognitieve therapie ondergaan om die onbeschadigde vaardigheden te behouden en hun verlies uit te stellen. Bovendien zal fysiotherapie ook nuttig zijn in deze omstandigheden..

De twee huidige behandelingsopties voor posterieure corticale atrofie zijn gericht op verbetering van de kwaliteit van leven van patiënten tijdens behandeling van hun symptomen. Het doel is om de achteruitgang van vaardigheden en vaardigheden te vertragen en de staat van angst en depressie die deze ziekte kan veroorzaken te verbeteren..

Met dit artikel proberen we u te waarschuwen voor de symptomen van posterieure corticale atrofie, zodat u bij de eerste tekenen zo snel mogelijk naar de arts gaat. Het doel is om het zo snel mogelijk te diagnosticeren. Op deze manier kunt u onmiddellijk met de juiste behandeling beginnen..

Kortom, een vroege diagnose zal een groot verschil maken. Aarzel dus niet om uw arts te raadplegen, zelfs als uw symptomen niet alarmerend zijn.. Kent u iemand bij u in de buurt bij wie deze aandoening is vastgesteld??