De middelbare leeftijd ... Kun je de crisis vermijden?

We zijn bijna 40 en het woord "crisis" klinkt al in onze oren. We zitten in de middelbare leeftijd.

Maar ... Zijn we veroordeeld om de crisis van de gevreesde 40 te doorstaan ​​of kunnen we het vermijden??

We kunnen dat niet negeren wanneer we deze fase van het leven bereiken, we hebben geleden een verandering in onze biologische ontwikkeling die een grote psychologische impact heeft over ons.

Hetzelfde gebeurt in de adolescentie, maar nu op andere niveaus..

We hebben een groter besef van sterfte, de slijtage van jaren geleefd is merkbaar in ons lichaam en het woord "pensioen" begint steeds meer aanwezig te zijn.

Het is dan wanneer we kwamen binnen een grote crisis om de vergeten jeugd jaren geleden nieuw leven in te blazen.

De maatschappij heeft veel te maken met deze crisis

Wie heeft ons eraan herinnerd dat onze kansen op 40 zijn voorbij? Die de angstafleveringen veroorzaakte die verschijnen telkens onze 40e date nadert?

Een samenleving gebaseerd op misleidende reclame laat ons altijd een eeuwige jeugd willen.

Een jeugd die we echter niet kunnen hebben, we vergeten de volwassenheid, de persoonlijke groei die we ervaren dankzij onze ervaringen.

Dit alles telt niet en als we 40 bereiken ... Pum! Er explodeert iets en alles loopt uit de hand.

Het is niet vreemd dat sommige mensen deze crisis doormaken en anderen niet. Het verschil ligt in het belang dat aan de jaren wordt gehecht, je acceptatie van jezelf en je eigen lichaam.

Het moet worden toegegeven dat er een verandering is. Bij 40 hebben we niet hetzelfde lichaam als bij 20, dus wat? Er gebeurt niets, we kunnen niet voor altijd jong zijn.

We zijn echter bedroefd en verzetten ons tegen het verzet tegen wat er al gebeurt.

• Als we heel jonge kinderen hebben, kunnen ze ons verwarren met grootouders in plaats van ouders..
• Als ze al tieners zijn, schamen ze zich misschien om met ons uit te gaan voor het geval hun vrienden hen zien.

Dit zijn allemaal situaties die onze eigenwaarde kunnen schaden die onverbiddelijk instort telkens we in de spiegel kijken en dit beeld afwijzen dat naar ons terugkeert.

Niet voor iets in het bijzonder, maar omdat de maatschappij ons vertelt dat wat er is, soepel, zonder onvolkomenheden, wenselijk is.

We moeten niet vergeten dat alles wat ons op televisie, in tijdschriften of in advertenties wordt getoond, in de meeste gevallen is geretoucheerd. Dit is niet echt, het is een fictie.

dan, laten we de goede dingen gaan zien die op middelbare leeftijd komen en begin afscheid te nemen van de gevreesde crisis van 40.

Volwassenheid, een stage om van te genieten

Volwassenheid is een fase om van te genieten, niet meeslepen door deze onzekerheden die ons in een crisis kunnen brengen, geld gaan uitgeven, veel relaties verbreken en gekke dingen doen omdat we niet op de been zijn.

Mogelijk hebben we al een belangrijke beroepsopleiding, werken we aan wat we leuk vinden en hebben we enige economische stabiliteit.

Qua relaties leren we veel van hen, misschien hebben we al grote kinderen of hebben we besloten een gezin te stichten.

In beide gevallen heeft alles zijn voordelen..

• Als kinderen volwassenen zijn, hebben we tijd voor onszelf of om met hen te genieten zonder luiers te moeten verschonen of slapeloze nachten te moeten doorstaan..
• Als ze klein zijn, worden we rustiger, omdat we een grote volwassenheid hebben en voldoende geduld hebben..

Het bereiken van middelbare leeftijd heeft veel goede dingen, net als de andere fasen van ons leven.. Aanmeldenin crisis of niet is iets dat een duidelijk psychologisch deel heeft.

Als de jaren ons niet zwaarder belasten en we glimlachen om nog een jaar te leven, weten we misschien nooit hoe de crisis in de jaren 40 is..

Het is meer een kwestie van houding dan deze nieuwe fase die ons wacht.