Scheidingsangststoornis leer meer

Scheidingsangststoornis komt veel voor bij de ontwikkeling van het kind..

Kortom, het verschijnt meestal bij baby's tussen de 8 en 12 maanden oud en kan na 24 maanden verdwijnen..

Bovendien hebben sommige kinderen symptomen van verlatingsangst tijdens de lagere school en de adolescentie..

• Deze aandoening kan wijzen op algemene problemen met de stemming en geestelijke gezondheid..
• Bovendien zal bij ongeveer een derde van de kinderen met deze seizoensgebonden affectieve stoornis de diagnose geestesziekte op volwassen leeftijd worden gesteld..
• Ongeveer de helft van de mentale gezondheidsreferenties wordt gedetecteerd op verdenking van deze aandoening..

Op welke symptomen moeten we letten??

Symptomen van verlatingsangststoornis doen zich voor wanneer een kind gescheiden is van ouders of verzorgers en zelfs van angst om gescheiden te zijn.

Let bij de symptomen op het volgende:

• Klampt zich te hard vast aan ouders.
• Huil hevig en overdreven.
• Weigeren om dingen te doen die weggaan betekenen.
• Lichamelijke ziekten zoals hoofdpijn of braken.
• Gewelddadig gedrag en constante driftbuien.
• Weiger om naar school te gaan.
• Lage schoolprestaties.
• Ga niet op een gezonde manier met andere kinderen om.
• Ze weigeren alleen te slapen.
• Constante nachtmerries.

We raden aan om te lezen: affectieve tekortkomingen beïnvloeden de ontwikkeling van kinderen

Risicofactoren die kunnen leiden tot separatie Angststoornis

Deze aandoening zal zich waarschijnlijk ontwikkelen bij kinderen wanneer ze de volgende kenmerken hebben:

• Familiegeschiedenis van depressie of angst.
• Verlegen persoonlijkheid.
• Lage sociaaleconomische status.
• Overbezorgde ouders.
• Gebrek aan goede interactie met ouders.
• Relationele problemen met kinderen van uw leeftijd.

Bovendien kan separatieangststoornis zich voordoen na stressvolle gebeurtenissen in uw leven, bijvoorbeeld:

• Verhuizen naar een nieuw huis.
• Uitwisselingsscholen.
• Echtscheiding van je ouders.
• Dood van een familielid of goede vriend.

Hoe een diagnose van scheidingsangst te diagnosticeren?

Als u denkt dat uw kind drie of meer van deze symptomen heeft, lijdt u mogelijk aan deze aandoening..

Samengevat zijn er twee methoden die de situatie op een positieve manier kunnen helpen..

Therapie kan als de meest effectieve behandeling worden beschouwd.. Vooral cognitieve gedragstherapie leert kinderen technieken om met angst om te gaan, zoals diepe ademhaling en ontspanning..

Aan de andere kant, ouder-kind interactietherapie is een andere manier om verlatingsangststoornis te behandelen. Wat ouders betreft, deze kan worden onderverdeeld in de volgende drie hoofdstadia van de behandeling:

1. Directe interactie met kinderen

Deze stap is gericht op het verbeteren van de kwaliteit van de ouder-kindrelatie.. Het gaat over het geven van de kleine warmte, aandacht en complimenten. Hiermee kunt u het veiligheidsgevoel van uw kind helpen versterken..

2. Directe interactie met ouders

Samengevat leert deze stap ouders waarom hun kind angstig is.

De therapeut van het kind moet een waardeschaal ontwikkelen die situaties weergeeft die angstgevoelens oproepen en beloningen voor positieve reacties opleveren..

3. Ouder-aangedreven interactie

De functie van deze stap is leer ouders om duidelijk met hun kinderen te communiceren. Het helpt in feite om het wangedrag van kinderen te leren beheersen..

Een andere sleutel om op te letten is de schoolomgeving. Uw kind heeft een veilige plek nodig om te gaan als het angstig is..

Er moet ook een manier zijn voor uw kind om met u te communiceren tijdens schooluren of op andere momenten weg van huis..

Toch moet de leraar van uw kind de interactie tussen klasgenoten bevorderen.

Er is nog geen specifiek geneesmiddel voor separatieangststoornis..

Hoewel antidepressiva kunnen worden voorgeschreven voor oudere kinderen met dit probleem, moet dit te allen tijde door specialisten worden gecontroleerd, omdat dit bijwerkingen kan veroorzaken..

Scheidingsangststoornis heeft effecten op de thuisomgeving?

Natuurlijk wordt emotionele en sociale ontwikkeling ook beïnvloed door deze aandoening. Kortom, het kan ervoor zorgen dat uw kind geen cruciale ervaringen meer heeft voor een normale ontwikkeling..

De aandoening kan het gezinsleven op verschillende manieren beïnvloeden:

• Kan invloed hebben op gezinsactiviteiten die worden beperkt door negatief gedrag..
• Ouders met weinig of geen tijd voor zichzelf en hun relatie kunnen frustraties veroorzaken voor hun kind..
• De broers en zussen van een kind met deze aandoening kunnen jaloers zijn op alle aandacht die ze krijgt.

Houd er ook rekening mee dat het van cruciaal belang is om altijd samen te werken met experts om het probleem correct op te lossen.

Scheidingsangststoornis is een probleem dat veel speciale zorg vereist..

Zie ook: Heeft u stress of angststoornis??

Daarom wordt het onder geen enkele omstandigheid aanbevolen om het met uw eigen middelen te behandelen. Het is het beste om deskundig advies op te volgen en deze informatie alleen als leidraad te gebruiken.

Ten slotte kan alleen een specialist een diagnose stellen als uw kind lijdt aan deze aandoening of een andere.