Waarom schrijft een arts opioïden voor?

Het voorschrijven van opioïden is gewoonlijk normaal bij artsen wanneer aangegeven maar kan tolerantie genereren. Dus wanneer hoge doses worden gebruikt, raakt de patiënt gewend aan het medicijn en heeft hij in toenemende mate grotere hoeveelheden nodig om hetzelfde effect te produceren..

De meest gebruikte verbindingen zijn: hydrocodon, oxycodon, morfine en codeïne. Er zijn er nog veel meer, maar deze hebben de hoogste veiligheidsmarge.

Waar worden opioïden voor gebruikt??

Opioïden zijn gewend verlicht pijn wanneer het zeer ernstig is en direct de kwaliteit van leven beïnvloedt van de patiënt. Het werkingsmechanisme stelt het in staat om pijnlijke stimuli te moduleren die het zenuwstelsel bereiken door interactie met opioïde receptoren..

Als gevolg van deze kettingreactie, de intensiteit waarmee de pijn wordt gevoeld neemt af of verdwijnt volledig.

Het eerste gebruikte opioïde was morfine. Om de analgetische kracht van een opioïde te berekenen, wordt een schaal gebruikt die morfine als uitgangspunt gebruikt. Dat wil zeggen, de morfine zou de waarde 1 zijn. Hieruit geeft met een getal het percentage actie aan dat het medicijn heeft.

Wilt u meer weten over pijnbestrijding? Lees ook: Hoe pijnstillers worden geclassificeerd

Opioïde receptoren zijn eiwitten die liggen op het oppervlak van de cellen van het centrale zenuwstelsel (zoals in de hersenen, het ruggenmerg, enz.) en continu door het spijsverteringskanaal.

Het afhankelijkheidsmechanisme ligt precies in deze moleculen., omdat bij elk gebruik nieuwe receptoren worden gesynthetiseerd dankzij de activering van het gen dat codeert voor de informatie voor dit eiwit.

Naarmate er meer ontvangers zijn, moduleert het activeringssignaal en telkens als het nodig is om de dosis te verhogen er zijn dus meer deeltjes die zich aan de oppervlakreceptoren kunnen hechten en het gewenste effect kunnen bewerkstelligen.

Waarom het voorschrijven van opioïden door de arts?

De belangrijkste reden voor het voorschrijven van opioïden is datr. Wanneer een patiënt zich presenteert met chronische pijn, treden psychische en fysieke veranderingen op die hun kwaliteit van leven verslechteren..

In dergelijke situaties is het enige alternatief om kleinere opioïden voor te schrijven. Deze subgroep van stoffen heeft een matige pijnstillende werking maar eenvoudiger beheer.

Wanneer de patiënt echter ernstige acute pijn heeft, is het het beste om te kiezen voor een sterkere set opioïden. Dit type is krachtiger maar heeft een beperkte therapeutische marge., daarom moet ervoor worden gezorgd dat er geen tolerantie is.

Welk type medicijn dan ook, mag alleen worden ingenomen zolang de arts aangeeft. Dit is de enige manier om bijwerkingen te voorkomen, die we hieronder zullen toelichten..

Ze moeten altijd op medisch voorschrift worden toegediend. Naast de dosis, het interval tussen de ene dosis en de andere en de pauzes.

Lees ook: Waar worden opioïden voor gebruikt?

Wat zijn de bijwerkingen??

Zoals we al hebben opgemerkt, is het belangrijkste nadeel tolerantie. Het is echter noodzakelijk om opioïden voor te schrijven als er geen ander alternatief is. Een ander heel ander ding om in gedachten te houden is het misbruik van deze niet-therapeutische stoffen..

In dit geval heeft de persoon geen medische rechtvaardiging voor het gebruik ervan., maar het plezierige gevoel dat opioïden produceren wordt toegevoegd. Wanneer dit punt is bereikt, is de tolerantie zo groot dat mechanismen die verantwoordelijk zijn voor het genereren van afhankelijkheid worden geproduceerd en de persoon ontwenningsverschijnselen heeft..

Ten slotte moet worden opgemerkt dat, ondanks hun slechte reputatie, opioïden zeer nuttig zijn, niet alleen voor hun grote vermogen om pijn te verlichten., maar ook omdat ze het humeur van de patiënt verbeteren.

Wanneer de persoon vrij is van pijn, herstelt zijn functionele capaciteit en kan taken normaal uitvoeren. En dit is erg belangrijk bij chronische patiënten omdat het hun mentale capaciteit beïnvloedt..