Classificatie van aorta laesie, symptomen en behandeling

Aorta-letsel is een van de ernstigste verwondingen.. Traumatische aortabreuken lijken uitzonderlijk geïsoleerd te zijn bij penetrerend trauma.

In gesloten laesies, worden beschouwd als direct verantwoordelijk voor de sterfgevallen ter plaatse tussen 16% en 40% van de sterfgevallen, tweede alleen voor hoofdtrauma.

Met betrekking tot de etiologie van de aorta laesie, verkeersongevallen behoren tot de meest voorkomende. Ook neerslag, vooral als de impact zijwaarts is.

Volgens studies slechts 15% van de aorta-laesies, een gunstige prognose hebben en de onbehandelde mortaliteit is 90% na 3 maanden. De overlevingskansen worden bepaald door de ernst van de aorta-laesies zelf, de bijbehorende en de toegepaste behandeling..

Classificatie van aorta laesies

In richtlijnen voor de klinische praktijk wordt een classificatie voorgesteld die slechts 3 graden van letsel bij behandeling herkent:

• Klasse I: zijn laesies die geïndiceerd zijn als controle bij medische behandeling met bètablokkers en follow-up totdat de laesie stabiliseert of verdwijnt.
• Graad III: Dit zijn de laesies die onmiddellijke chirurgie vereisen. Ook inbegrepen zijn die met vrije breuk of die met pseudoaneurysma-breuk maar die secundaire tekenen van ernstig letsel associëren..

eindelijk, een tussengroep die ze graad II noemen zijn LIT-type laesies. De behandeling zal afhangen van andere parameters zoals stabiliteit van het letsel, afwezigheid van deze secundaire tekenen van ernst en andere bijbehorende verwondingen van de patiënt..

De voorstellen van deze eenvoudig te reproduceren en overeenstemmende classificaties maakt standaardisatie van de taal en communicatie van bevindingen mogelijk.

Symptomen van aortablessure

De symptomen die de patiënt ook heeft invloed hebben op de keuze van de behandeling. We kunnen de bijbehorende tekenen van ernstig letsel en het concept van letselstabiliteit in de tijd benadrukken..

Wat betreft de secundaire tekenen van ernstig letsel kunnen we dus vermelden:

• Pseudocoarctação: is een afwijking van de aortaslagader.
• Ernstige blauwe plekken
• Enorme linker hemothorax.
• Pseudoaneurysma grootte of betrokkenheid van meer dan 50% van de omtrek.

Dit zijn factoren die de mate van letsel verhogen. Dat is waarom, de behoefte aan dringende reparatie aangeven, terwijl de afwezigheid electieve behandeling toestaat. Een andere factor met dezelfde betekenis is prehopsitalar hypotensie..

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het lezen van: Diepe veneuze trombose: detectie en preventie

Hoe de diagnose wordt gesteld

In de afgelopen jaren is er een revolutie opgetreden in de opties voor diagnose en behandeling van aorta laesies. Het evolueerde dus parallel met de verbetering multidetectortechnologie en de introductie van nieuwe endovasculaire reparatietechnieken.

Aan de ene kant was het zo kleine laesies bleven niet onopgemerkt en aan de andere kant een afname van de mortaliteit die direct verband houdt met de keuze van de procedure en de behandeltijd.

De natuurlijke evolutie van aorta laesies het hangt af van verschillende variabelen. De mate is een bepalende factor, maar het is niet de enige. Dit zal de noodzaak of niet en de meest geschikte tijd voor conservatieve reparatie of behandeling bepalen..

Kort gezegd, er was een revolutie in de diagnose van aorta laesie, van het vermoeden van indirecte tekenen op draagbare radiografie van de borst tot de identificatie van minimale intieme laesies die voorheen verborgen bleven, omdat ze niet altijd gepaard gingen met mediastinale bloeding..

Lees ook: De gevaren van obstructie van de kransslagader

Behandeling van aorta laesie

Er zijn momenteel drie therapeutische modaliteiten:

• Medische behandeling met bètablokkers, calciumketenblokkers en vasodilatoren om de frequentie van bloeddruk geassocieerd met anti-aggregerende / anticoagulantia te verlagen..
• Endovasculaire reparatie.
• Open chirurgie reparatie.

Natuurlijk kan elke interventie dringend, semi-electief of gepland zijn. Bovendien, met betrekking tot endovasculaire reparatie ontwikkeld in de afgelopen jaren, duidelijke vermindering van operatietijden, behoefte aan transfusie en verblijf in het ziekenhuis vergeleken met degenen die een open operatie ondergaan.

Ten slotte suggereren deze gegevens dat het wordt voorgesteld als de eerstelijnsbehandeling bij patiënten met een gunstige anatomie en zelfs bij kinderen met thoracale aorta-letsel, wanneer de arts aangeeft.